Ik ga het hebben over mijn ervaring over de reis en vliegreis met een baby van 9 maanden. Wij hadden gevlogen met het vliegmaatschappij Corendon en onze reis ging naar Kos. We vlogen om 05:00uur en moesten drie uur eerder op schiphol zijn vanwege de extra controle. De vlucht heeft ongeveer 3 uur en 45 minuten geduurd. Het was een hele leuke ervaring samen.
Heenreis:
Om 20:00uur lagen de kinderen op bed. Zodat ze nog even wat slaap konden pakken. Ik en mijn vriend hadden maar door gehaald. Zodat we honderd keer alles konden checken en nog eens checken. Want je wilt gewoon niks vergeten! Op het laatste moment twijfelde ik toch over het gewicht van de koffers? Nadat we de weegschaal van de buurvrouw hadden geleend. Kwamen we er inderdaad achter dat we boven het gewicht zaten. We hadden gelijk online extra gewicht erbij geboekt.
Moos had ik in zijn bedje aangekleed, zodat hij een beetje verder kon slapen (soort van). Ondertussen hielp mijn vriend zijn dochter aan te kleden. Beneden stond oma al klaar om de kinderen op te vangen. Zodat wij de auto konden inladen. Dit liep allemaal gesmeerd. Om 01:40uur zaten we allemaal in de auto richting Schiphol. Wij hadden het geluk dat oma ons wou brengen. Want het paste helaas allemaal niet in onze auto. Tja, dat is onze volgende missie een nieuwe auto! Mijn vriend zou de man niet in huis zijn, als hij niet als laatste de voordeur had afgesloten. Dus je raad het al, hij was als laatst. Wat een goed begin en een teamwork, want het liep allemaal op schema!
Schiphol:
Bij aankomst op Schiphol, Moos gelijk in de buggy en de koffers gingen op de kar. Oma kon gelijk door rijden en hup haar bedje gaan opzoeken. Nina kon mooi op de koffers zitten. Zo konden we vlot doorlopen naar de balie waar we onze koffers in konden leveren. En daar was het wachten begonnen. In de rij konden Moos en zijn zus mooi lekker mensen kijken. En de mensen konden weer naar Moos kijken. Want hij zat natuurlijk met zijn mooie guppy oogjes te sjansen met iedereen.
In de koffers had ik genoeg melk en voedingen mee voor 8 dagen. Wij hadden hiervoor gekozen zodat we daar ons geen zorgen hoefden te maken om de voedingen. Zodat we niet op zoek hoefden te gaan naar een supermarkt. We zaten toch net buiten de stad Kos. We hadden alles verdeeld onder de twee koffers. Want stel nou voor dat je een koffer kwijt raakt of niet aankomt?! Je weet het nooit... Achteraf gezien hadden we makkelijk alleen voor de eerste twee dagen voedingen mee kunnen nemen. Dan waren we binnen de 20kg per koffer gebleven. We hadden nu voor de heenweg 10kg extra erbij geboekt voor één koffer. We betaalden maar 5 euro voor het extra gewicht. Dit was heel makkelijk online op de avond voor de vlucht nog te regelen. En de terug weg zaten we met beiden koffers onder de 20 kg. Dus de voeding was zeker totaal 5kg extra gewicht!
Douane:
Ik had mij al verdiept wat we nou precies mochten meenemen in de koffers en in onze handbagage. Het was al snel duidelijk dat baby gerelateerde etenswaren toegestaan zijn. Wat betreft hoeveel vloeistof/ water ik nou echt mocht meenemen was niet duidelijk. Dus wij besloten om voeding en water mee te nemen wat we echt nodig hadden in het vliegtuig. Wij hadden 500ml water, fruitpotje en 3 voedingen mee en voeding flesje ook gevuld met water in onze handbagage. En de thermoskan van 300ml had ik pas achter de douane gevuld bij de Starbucks. Daar hadden we even gezeten voor een lekker kop koffie en een chocomel voor Nina. Gekookt water kregen we gewoon GRATIS, en begreep dat ik zeker niet de eerste was die er om vroeg!
Ik weet niet waarom, maar word gewoon een beetje zenuwachtig als ik bij de douane sta. Gewoon omdat ik dit niet vaak mee maak. Ik moest alle vloeistoffen uit de koffers halen. Nou ik had niet alles eruit gehaald door dat je zo moest opschieten. Tenminste zo voelt het dan. En er staat zo een strenge meneer achter die band, tenminste die streng kijkt of zijn gezicht staat gewoon zo fijn dat kan natuurlijk ook. Waardoor ik mij al snel geïntimideerd voel, en dan een soort van 'freeze' en sloom word. Ik mocht Moos zo lang mogelijk laten zitten in de buggy. Eerst werd ik even gecheckt en toen moest ik Moos door de poort meenemen. Moos werd ook fouilleerd en dat deden ze echt met beleid. Toen we onze spullen weer in ontvangst mochten nemen. Werd eerst netjes gevraagd of het water voor de baby was of voor ons eigen. Als het voor je baby was, mocht je alles gewoon meenemen! Potjes en extra flesje water en een thermoskan is allemaal geen probleem. Heel fijn hoe meegaand ze zijn als je reist met een baby.
De Gate:
Eenmaal op de gate alleen nog met onze handbagage, een baby, een kind, de buggy en mijn vriend inclusief mijzelf. Konden we weer even gaan zitten. Lang leven de speen was Moos tevreden en vond het allemaal wel gezellig. Ook Nina vond het allemaal nog wel leuk en spannend. En toen werd er opgeroepen, dat eerst ouders met kinderen onder de 4 jaar als eerste mochten inchecken en de buggy mochten inklappen voor de passagiersbrug. Je kan je voorstellen dat ik spontaan een grote glimlach kreeg van oor tot oor. Wat relax geen lange rij en "gehannes" met Moos! Zo konden we rustig instappen en ons in het vliegtuig installeren. Ook hier was ik verbaasd en vond het zo fijn! Ik ga echt vaker vliegen met een baby hoor! Haha..!
In het vliegtuig:
Zodra we zaten kwam er gelijk een stewardess met een extra riem en een zwemvest voor Moos. De zwemvest werd opgeborgen bij de handbagage. Moos kreeg een eigen riem, die werd bevestigd aan mijn riem. Ik had van alles in mijn hoofd gehaald. Maar het was dus gewoon een simpel riempje om zijn middel. Hieronder heb ik een foto gemaakt van de bevestiging.
Ik had de neusspray en zijn water en speen bij me gehouden en voor in de stoel gestopt. Zodat ik niet hoefde te zoeken wanneer ik het nodig mocht hebben. De speeltjes die ik mee had voor Moos, vond hij helemaal niet interessant. Hij was maar druk aan het klimmen en klauteren. Hij hield zich vooral bezig door contact te zoeken met andere passagiers. Tijdens het opstijgen bleef hij netjes zitten. En kon ook wel merken, dat hij het ook wel spannend vond. Eenmaal in de lucht, wisselde ik en mijn vriend regelmatig met vast houden. Heel eerlijk werden we wel een beetje gek van zijn 'wiebeligheid'. Dat we uiteindelijk een beetje de slappe lach van kregen. Gelukkig viel hij uiteindelijk wel de heen en terug weg in slaap. Echt heel ontspannen zit je dan ook niet. En vond het daar door best intensief, want je bent alleen maar met hem bezig. Dus een goede samenwerking en vooral rust met je partner is zeker nodig. Waar we uiteindelijk ook wel blij om waren, is dat we baby- tv en filmpjes hadden op onze ipad en telefoon. Hiermee konden we Moos ook redelijk even rustig laten zitten.
Tijdens de vlucht was Moos rustig en had niet gehuild. Gelukkig! Ik heb tijdens het opstijgen een paar keer water gegeven. Om gevoelige oortjes voor te zijn. En heb de neusspray helemaal niet hoeven te gebruiken. Vanwege dat hij rustig was en het leek erop dat hij geen pijn had. Bij het dalen op de heen en terug weg lag hij te slapen. En werd pas wakker net voordat we de grond gingen raken. Wat dat betreft mogen wij dus niet klagen. Ik had het water in een fles gedaan met een normale speen. Omdat het drinken met een tuitbeker nog niet helemaal droog verloopt. Ook had ik thuis het drinken met water tussendoor al even geoefend. Zodat hij hier al een beetje aan gewend was.
Aankomst:
Bij aankomst was er geen brug maar moesten we met de trap het vliegtuig uit. En toen met de bus richting de aankomst hal waar we onze koffers konden halen. De bussen waren lekker vol, we hadden geen haast. Toen we zagen dat er al geen zit plek was in de bus, namen we de volgende. Het moet ook een beetje veilig blijven, je hebt toch een kind in je armen. De buggy was op een aparte band en was er al eerder dan de koffers. Mijn vriend zocht alles bij elkaar en ik bleef bij Moos en zijn zus. Ik kon hem ondertussen wat drinken geven en een potje fruit. Het was erg warm, dus had Moos ook gelijk een zomerse outfit aangetrokken. Dat had ik al ingepakt in onze handbagage. En ook gelijk een verschoning, zodat hij schoon de bus in gaat en niet met een (stink) luier. Toen we de koffers hadden, konden we richting de bus die ons bracht naar onze verblijf. In de bus viel dan eindelijk Moos en zijn zus in slaap.
Bij terug komst richting Nederland moesten we een flink stuk lopen naar de band. Achteraf was een draagdoek of draagzak wel ideaal geweest. Ook kwamen onze koffers eerder aan dan onze buggy. Dat was wel even een minpuntje.
Tip:
Wat belangrijk is dat je vooral niet samen moet gaan stressen. Doordat ze bij de douane, de gate en in het vliegtuig erg meegaand zijn omdat je reist met een baby geeft dat al veel rust. Het is vervelend als je baby het op het huilen zet in het vliegtuig. Maak je vooral niet druk om anderen. Dan hadden ze niet moeten reizen in het hoogseizoen en tijdens de vakanties. De meeste hebben het zelf misschien ook wel mee gemaakt. Een baby kan nou eenmaal huilen. En voelen ook de spanningen aan als die er zijn.
Wij zouden het zo weer doen en hebben het als erg positief ervaren. Dus wij gaan alvast bedenken waar onze volgende reis heen gaat.
Liefs,
mamaenmoos
