Hij wilt geen avondeten, wat doe je dan?

Ik heb al een tijd geleden geen blog bericht gepost over de dag ritme van Moos. Een grote reden was eigenlijk omdat er niet echt meer een ritme in zat. Zelf vind ik het wel belangrijk dat een kind een vast ritme heeft. Om zo wat meer rust te creëren, en eigenlijk ook voor de mama. Ik ga het nu hebben over zijn eten. Om te beginnen hier onder alvast zijn schema. Het is natuurlijk een richtlijn en het is geen grote ramp als het afwijkt. Want zoals alle mama's wel weten, loopt het eigenlijk nooit volgens schema. 

Als je eenmaal moeder bent gaat alles vanzelf, of toch niet helemaal?

Dat is alweer een tijd geleden, dat ik een post online heb gebracht. Ik denk dat ik elke dag er wel even aan dacht. Maar het kwam even niet uit mijn vingers. Ziek geweest, vermoeid, druk, even mijn hoofd er niet bij. Zo kan ik nog wel heel veel smoesjes verzinnen.

Daaaaaag, uitslapen ik zeg je bij deze gedag!

Weer iets nieuws wat er bij "mama zijn" erbij hoort, chronische slaap tekort. Wanneer rust jij als mama nou een keer uit? Ik heb het gevoel dat ik chronische moe word. =) Niet meer eindeloos in mijn bed blijven liggen. Het is gewoon elke avond niet later dan 22:00uur naar bed. En als je toch later gaat. Baal ik de volgende ochtend dat ik niet eerder naar bed bent gegaan.

Ontwikkelingen en sprongetjes en dan ook nog in je eigen bed slapen..

We zijn nu twee weken verder, zonder wubbanub speen. Overdag ondervonden we geen problemen, alleen het slapen gaan werd een stuk onrustiger. Hierover kun je terug lezen op mijn vorig blogpost; Bijna 10 maanden, tijd om de wubbanub speen weg te doen. Nu slaapt Moos alweer een week in zijn eigen bedje. De nachten zijn rustig en we hoeven niet meer uit ons bed om de speen te geven. Het lijkt erop dat hij een veel dieper slaapt dan voorheen. Hoe wij het hebben aangepakt, lees je verder.

Bijna 10 maanden, tijd om de wubbanub speen weg te doen.

Moos is nu 10 maanden, en wij vonden het tijd om te stoppen met zijn fopspeen. Zoals jullie al eerder hadden gelezen, heeft/ had Moos een Wubbanub speen. De wubbanub speen is bedoeld tot en met 6 maanden, wil je de speen langer gebruiken dan is dat op eigen risico. Ik ben een tijd op zoek geweest, wat je na die 6 maanden dan moet doen. Maar helaas zonder resultaat, wat nu? Ik had gelezen dat na 6 maanden de zuigbehoefte af neemt van de baby. Dit zal hoogstwaarschijnlijk een reden zijn waarom de wubbanub speen maar tot 6 maanden is. Wij hadden bij 6 maanden ervoor gekozen om de speen alleen met slapen te geven. En definitief te stoppen met de speen bij 9 maanden na de vakantie. Maar toen kwamen er ongeveer 4 tandjes in een keer om de hoek kijken. En zo hadden we keer op keer een reden om het uit te stellen. Vanaf 9 maanden word het een gewoonte dat hij de speen heeft. Moos is morgen om precies te zijn 10 maanden, dus weg ermee!

Dit is onze keuze dat wij met de speen stoppen. Onze gedachten erachter is, straks word het nog moeilijker om te stoppen. Daarnaast zijn we van mening dat een speen geen troost hoeft te zijn of nodig is voor het slapen. Een baby huilt niet zomaar en mag soms ook even huilen. Zonder dat het gelijk gestopt word met de speen. Daarnaast het toepassen van regelmaat, rust en reinheid hopen we al een hoop mee te bereiken. Dit blog bericht is geschreven uit eigen ervaring en mening. Dat neemt niet weg dat ik een ander mening niet accepteert en dat het zo moet. Ieder zijn eigen keuze en vrij in het volgen van zijn eigen moeder of vader instinct. 

Afgelopen maandag vanuit mijn nachtdienst had ik het besluit genomen dat we er mee gaan beginnen. Mijn vriend was een paar dagen vrij en ik had avonddienst en was verder ook vrij. Zo konden we elkaar steunen en elkaar afwisselen als we het niet meer trekken. Want mijn verwachting was dat het wel eens pittig kon gaan worden. Ongeveer 2 dagen en dan zal het wel klaar zijn. Helaas dat had ik dus mis, we zijn nu 5 dagen verder. 

Overdag blijft het een vrolijk en tevreden baby. Zijn we onderweg dan valt Moos in slaap in de auto of in de kinderwagen. Dat plannen we precies zo in, wanneer hij het slaapje ook nodig heeft. Maar we zijn natuurlijk niet altijd onderweg. En thuis willen we zijn slaapjes in zijn eigen bed. Maar zodra hij maar in de buurt van zijn bed komt begint het 'drama' gehuil. Eerder deed Moos dit ook wel eens, en dan gaven we de speen. Hij werd midden nacht regelmatig wakker. En dan gaven wij weer de speen, en sliep dan gelijk weer verder. En nu kon dat dus niet, wat nu?

We hebben al onze vaste 'naar bed breng ritueel' dat mocht al niet helpen. De verzorging verplaatsen na zijn laatste fles, zodat hij moe word mocht niet helpen. Alles en iedereen uitgebreid gedag zeggen beneden en boven mocht niet helpen. Eerst even wiegen met een mooi gezang of geneurie van mij mocht niet helpen. Misschien vind hij mij wel vals zingen? Het schijnt dat je baby, mama's gezang altijd wel mooi vind dusss. Toch in bed leggen en troosten door te aaien over zijn bolletje, mocht niet helpen. Gewoon laten huilen maximaal 10 minuten mocht al helemaal niet helpen. Serieus, hij gaat gillen en alleen maar harder huilen en schreeuwen. 

Ik ga eerlijk toegeven wat er allemaal door ons heen ging. Dat het niet gaat zoals jij wilt. Geeft een irritatie, woede, onzekerheid wat door merg en been gaat. Mijn vriend belde op dag 4 opgegeven moment woest op, toen ik aan het werk was. Hij was al uren bezig om Moos stil te krijgen. Elke keer viel hij in slaap in zijn armen en in bed begon alles weer opnieuw. Hij riep door de telefoon; Waar is die kl#te speen, ik geef het op!? En dan baal je even, want ik kon even niks doen, naast alleen meer begrip te tonen. We hebben het geprobeerd en dit was blijkbaar de grens. Natuurlijk had ik een back-up speen thuis liggen. En toen wou Moos de speen niet, einde! Nu slaapt Moos elke nacht bij ons in bed en overdag in de kinderwagen. Hij slaapt overigens, bij ons in bed de hele nacht door!? Ik ben toch even gaan speuren op het internet. Of Moos niet toevallig nu een 'sprongetje' maakt?

En ja hoor, als ik het 'Oei ik groei' boek moet geloven. Kondigt er weer een sprongetje aan. Zal dit er dan mee te maken hebben? Hieronder een klein stukje uit het boek: Oei ik groei! 

"Hij merkt dat zijn wereld ander is dan hij dacht, dat hij hem anders beleeft dan hij gewend is. Hij merkt dat hij dingen ziet, hoort, ruikt, proeft en voelt die onbekend voor hem zijn. Hij raakt daardoor van slag en klamt zich zo goed als hij kan vast aan de meest vertrouwde plek die hij kent: papa en mama."

In mijn volgend blog bericht, ga ik wat meer vertellen over het naar bed brengen en hoe verder. Het is niet de bedoeling dat hij uiteindelijk voor altijd in ons bed slaapt. Dat het nu even gebeurt, en misschien nodig heeft is natuurlijk geen probleem of ramp. Toch wil ik meer aandacht besteden aan het naar bed brengen. Zodat hij uiteindelijk tevreden gaat slapen en vertrouwen krijgt in zijn kamertje en omgeving. Ik denk persoonlijk dat het nu niet alleen maar om de speen gaat. 

Conclusie:

Ik was blij dat ik hier niet alleen voor stond. En samen met mijn vriend dit kon ondernemen. Ik vind het zwaarder dan ik had verwacht. Zo zwaar dat ik soms twijfel aan onze keuze. Waarom doen wij nou de speen weg? Als hij er nou fijn mee slaapt, moeten we de speen toch niet afpakken. Wat zijn wij eigenlijk egoïstische bezig!? Tja.... Wat ik dus mee wil geven. Als je besluit om de speen weg te doen, sta er 1000% samen achter! Doe het anders niet, want als je toegeeft raakt je kleine alleen maar in de war. Plan het in een rustige periode van jullie beiden. En heel belangrijk, zorg dat je uitgerust bent. En doe het NIET gelijk achter een nachtdienst. En als laatste blijf praten met je partner. En geef elkaar steun en begrip wanneer een van jullie heel erg gefrustreerd is. Dit klinkt allemaal ernstig he? Dat is het ook serieus, want ze geven niet zomaar even toe. ;)

Liefs,

mama van moos

BewarenBewaren

De reis en de vliegreis met een baby van 9 maanden.

Daar zijn wij weer na drie weken vakantie. Even niks moeten en alles mogen en weer wat rust in mijn kont te krijgen. Wil je toch altijd op de hoogte blijven van onze ontwikkelingen en belevingen? Dan kun je ook ons volgen op : INSTAGRAM - MAMAENMOOS. 

Ik ga het hebben over mijn ervaring over de reis en vliegreis met een baby van 9 maanden. Wij hadden gevlogen met het vliegmaatschappij Corendon en onze reis ging naar Kos. We vlogen om 05:00uur en moesten drie uur eerder op schiphol zijn vanwege de extra controle. De vlucht heeft ongeveer 3 uur en 45 minuten geduurd. Het was een hele leuke ervaring samen. 

Heenreis:
Om 20:00uur lagen de kinderen op bed. Zodat ze nog even wat slaap konden pakken. Ik en mijn vriend hadden maar door gehaald. Zodat we honderd keer alles konden checken en nog eens checken. Want je wilt gewoon niks vergeten! Op het laatste moment twijfelde ik toch over het gewicht van de koffers? Nadat we de weegschaal van de buurvrouw hadden geleend. Kwamen we er inderdaad achter dat we boven het gewicht zaten. We hadden gelijk online extra gewicht erbij geboekt. 

Moos had ik in zijn bedje aangekleed, zodat hij een beetje verder kon slapen (soort van). Ondertussen hielp mijn vriend zijn dochter aan te kleden. Beneden stond oma al klaar om de kinderen op te vangen. Zodat wij de auto konden inladen. Dit liep allemaal gesmeerd. Om 01:40uur zaten we allemaal in de auto richting Schiphol. Wij hadden het geluk dat oma ons wou brengen. Want het paste helaas allemaal niet in onze auto. Tja, dat is onze volgende missie een nieuwe auto!  Mijn vriend zou de man niet in huis zijn, als hij niet als laatste de voordeur had afgesloten. Dus je raad het al, hij was als laatst. Wat een goed begin en een teamwork, want het liep allemaal op schema!

Schiphol:
Bij aankomst op Schiphol, Moos gelijk in de buggy en de koffers gingen op de kar. Oma kon gelijk door rijden en hup haar bedje gaan opzoeken. Nina kon mooi op de koffers zitten. Zo konden we vlot doorlopen naar de balie waar we onze koffers in konden leveren. En daar was het wachten begonnen. In de rij konden Moos en zijn zus mooi lekker mensen kijken. En de mensen konden weer naar Moos kijken. Want hij zat natuurlijk met zijn mooie guppy oogjes te sjansen met iedereen.

In de koffers had ik genoeg melk en voedingen mee voor 8 dagen. Wij hadden hiervoor gekozen zodat we daar ons geen zorgen hoefden te maken om de voedingen. Zodat we niet op zoek hoefden te gaan naar een supermarkt. We zaten toch net buiten de stad Kos. We hadden alles verdeeld onder de twee koffers. Want stel nou voor dat je een koffer kwijt raakt of niet aankomt?! Je weet het nooit... Achteraf gezien hadden we makkelijk alleen voor de eerste twee dagen voedingen mee kunnen nemen. Dan waren we binnen de 20kg per koffer gebleven. We hadden nu voor de heenweg 10kg extra erbij geboekt voor één koffer. We betaalden maar 5 euro voor het extra gewicht. Dit was heel makkelijk online op de avond voor de vlucht nog te regelen. En de terug weg zaten we met beiden koffers onder de 20 kg. Dus de voeding was zeker totaal 5kg extra gewicht!

Douane:
Ik had mij al verdiept wat we nou precies mochten meenemen in de koffers en in onze handbagage. Het was al snel duidelijk dat baby gerelateerde etenswaren toegestaan zijn. Wat betreft hoeveel vloeistof/ water ik nou echt mocht meenemen was niet duidelijk. Dus wij besloten om voeding en water mee te nemen wat we echt nodig hadden in het vliegtuig. Wij hadden 500ml water, fruitpotje en 3 voedingen mee en voeding flesje ook gevuld met water in onze handbagage. En de thermoskan van 300ml had ik pas achter de douane gevuld bij de Starbucks. Daar hadden we even gezeten voor een lekker kop koffie en een chocomel voor Nina. Gekookt water kregen we gewoon GRATIS, en begreep dat ik zeker niet de eerste was die er om vroeg! 

Ik weet niet waarom, maar word gewoon een beetje zenuwachtig als ik bij de douane sta. Gewoon omdat ik dit niet vaak mee maak. Ik moest alle vloeistoffen uit de koffers halen. Nou ik had niet alles eruit gehaald door dat je zo moest opschieten. Tenminste zo voelt het dan. En er staat zo een strenge meneer achter die band, tenminste die streng kijkt of zijn gezicht staat gewoon zo fijn dat kan natuurlijk ook. Waardoor ik mij al snel geïntimideerd voel, en dan een soort van 'freeze' en sloom word. Ik mocht Moos zo lang mogelijk laten zitten in de buggy. Eerst werd ik even gecheckt en toen moest ik Moos door de poort meenemen. Moos werd ook fouilleerd en dat deden ze echt met beleid. Toen we onze spullen weer in ontvangst mochten nemen. Werd eerst netjes gevraagd of het water voor de baby was of voor ons eigen. Als het voor je baby was, mocht je alles gewoon meenemen! Potjes en extra flesje water en een thermoskan is allemaal geen probleem. Heel fijn hoe meegaand ze zijn als je reist met een baby. 

De Gate:
Eenmaal op de gate alleen nog met onze handbagage, een baby, een kind, de buggy en mijn vriend inclusief mijzelf. Konden we weer even gaan zitten. Lang leven de speen was Moos tevreden en vond het allemaal wel gezellig. Ook Nina vond het allemaal nog wel leuk en spannend. En toen werd er opgeroepen, dat eerst ouders met kinderen onder de 4 jaar als eerste mochten inchecken en de buggy mochten inklappen voor de passagiersbrug. Je kan je voorstellen dat ik spontaan een grote glimlach kreeg van oor tot oor. Wat relax geen lange rij en "gehannes" met Moos! Zo konden we rustig instappen en ons in het vliegtuig installeren. Ook hier was ik verbaasd en vond het zo fijn! Ik ga echt vaker vliegen met een baby hoor! Haha..!

In het vliegtuig:
Zodra we zaten kwam er gelijk een stewardess met een extra riem en een zwemvest voor Moos. De zwemvest werd opgeborgen bij de handbagage. Moos kreeg een eigen riem, die werd bevestigd aan mijn riem. Ik had van alles in mijn hoofd gehaald. Maar het was dus gewoon een simpel riempje om zijn middel. Hieronder heb ik een foto gemaakt van de bevestiging.

Ik had de neusspray en zijn water en speen bij me gehouden en voor in de stoel gestopt. Zodat ik niet hoefde te zoeken wanneer ik het nodig mocht hebben. De speeltjes die ik mee had voor Moos, vond hij helemaal niet interessant. Hij was maar druk aan het klimmen en klauteren. Hij hield zich vooral bezig door contact te zoeken met andere passagiers. Tijdens het opstijgen bleef hij netjes zitten. En kon ook wel merken, dat hij het ook wel spannend vond. Eenmaal in de lucht, wisselde ik en mijn vriend regelmatig met vast houden. Heel eerlijk werden we wel een beetje gek van zijn 'wiebeligheid'. Dat we uiteindelijk een beetje de slappe lach van kregen. Gelukkig viel hij uiteindelijk wel de heen en terug weg in slaap. Echt heel ontspannen zit je dan ook niet. En vond het daar door best intensief, want je bent alleen maar met hem bezig. Dus een goede samenwerking en vooral rust met je partner is zeker nodig. Waar we uiteindelijk ook wel blij om waren, is dat we baby- tv en filmpjes hadden op onze ipad en telefoon. Hiermee konden we Moos ook redelijk even rustig laten zitten. 

Tijdens de vlucht was Moos rustig en had niet gehuild. Gelukkig! Ik heb tijdens het opstijgen een paar keer water gegeven. Om gevoelige oortjes voor te zijn. En heb de neusspray helemaal niet hoeven te gebruiken. Vanwege dat hij rustig was en het leek erop dat hij geen pijn had. Bij het dalen op de heen en terug weg lag hij te slapen. En werd pas wakker net voordat we de grond gingen raken. Wat dat betreft mogen wij dus niet klagen. Ik had het water in een fles gedaan met een normale speen. Omdat het drinken met een tuitbeker nog niet helemaal droog verloopt. Ook had ik thuis het drinken met water tussendoor al even geoefend. Zodat hij hier al een beetje aan gewend was. 

Aankomst:
Bij aankomst was er geen brug maar moesten we met de trap het vliegtuig uit. En toen met de bus richting de aankomst hal waar we onze koffers konden halen. De bussen waren lekker vol, we hadden geen haast. Toen we zagen dat er al geen zit plek was in de bus, namen we de volgende. Het moet ook een beetje veilig blijven, je hebt toch een kind in je armen. De buggy was op een aparte band en was er al eerder dan de koffers. Mijn vriend zocht alles bij elkaar en ik bleef bij Moos en zijn zus. Ik kon hem ondertussen wat drinken geven en een potje fruit. Het was erg warm, dus had Moos ook gelijk een zomerse outfit aangetrokken. Dat had ik al ingepakt in onze handbagage. En ook gelijk een verschoning, zodat hij schoon de bus in gaat en niet met een (stink) luier. Toen we de koffers hadden, konden we richting de bus die ons bracht naar onze verblijf. In de bus viel dan eindelijk Moos en zijn zus in slaap.

Bij terug komst richting Nederland moesten we een flink stuk lopen naar de band. Achteraf was een draagdoek of draagzak wel ideaal geweest. Ook kwamen onze koffers eerder aan dan onze buggy. Dat was wel even een minpuntje. 

Tip:
Wat belangrijk is dat je vooral niet samen moet gaan stressen. Doordat ze bij de douane, de gate en in het vliegtuig erg meegaand zijn omdat je reist met een baby geeft dat al veel rust. Het is vervelend als je baby het op het huilen zet in het vliegtuig. Maak je vooral niet druk om anderen. Dan hadden ze niet moeten reizen in het hoogseizoen en tijdens de vakanties. De meeste hebben het zelf misschien ook wel mee gemaakt. Een baby kan nou eenmaal huilen. En voelen ook de spanningen aan als die er zijn.

Wij zouden het zo weer doen en hebben het als erg positief ervaren.  Dus wij gaan alvast bedenken waar onze volgende reis heen gaat.



Liefs,
mamaenmoos

Inpakken voor de vakantie met baby van 9 maanden.

Wij zijn al druk aan het inpakken voor de vakantie. Ons lijstje is al bijna afgewerkt, met wat we allemaal mee moeten nemen. Nog even en we zijn een compleet georganiseerd stel! Je kunt ook gewoon niet zomaar even weg gaan, zoals we voorheen deden. Als je iets vergeet dan baal je ontzettend dat je het niet even voorbereid had. En wil graag mijn ervaring met jullie delen, hoe alles loopt.

Identiteitskaart hadden wij al eerder geregeld. De eerste paspoort is zojuist gemaakt. Moos schrok een beetje van de flits en kon net zijn tranen bedwingen. Super schattig, met grote verbaasde ogen staat hij op de foto. Wij hebben gekozen voor een identiteitskaart. Vanwege dat wij niet van plan zijn binnen 5 jaar buiten Europa te gaan reizen met Moos. De kosten van een identiteitskaart onder de 18 jaar zijn 28,48 euro en 5 jaar geldig. 

Hieronder heb ik twee lijstjes opgesteld, wat wij meenemen in onze handbagage en in onze koffers. 

Wij nemen mee voor in het vliegtuig:
- Identiteitskaart 
- Neusspray mama (ja, ik kan mijn oren niet klaren heel vervelend)
- Neusspray, zoutoplossing baby
- Paracetamol voor het hele gezin
- ORS
- Tuitbeker
- 5x Luiers
- Billendoekjes
- Hydrofiele doek
- Spuugdoek
- Melk 3 voedingen
- Thermoskan
- Fles
- Liga
- 1 set kleding + 2 rompers
- Speen + Knuffel
- Speelgoed 2 stuks
- Ipad met filmpjes + muziek
- Voorleesboekje
- Tijdschriften voor mama en papa (gaat hem toch niet worden denk ik)

Ik heb gehoord dat je de thermoskan kan vullen na de paspoort controle bij de Starbucks. =) En dan doet mama en papa gelijk een overheerlijke kop koffie. Dat hebben we wel nodig aangezien we al in de nacht daar staan. Het warme water mag je meenemen in het vliegtuig. Zo ben ik niet afhankelijk van anderen in het vliegtuig. En kan ik een fles geven, wanneer ik wil.

Toilettas/ Etui heb ik gescoord bij Hema voor maar 3 euro! =)

Wij nemen mee voor op vakantie (baby, 9 maanden oud):
- 2 pakken melk
- 8x potjes avondeten
- 8x potjes fruit
- Crackers
- 40x Luiers (voor 8 dagen)
- 10x Rompers
- 5x korte broeken
- 5x t-shirt
- 2x Lange broek
- 3x Shirt lange mouwen
- 3x Hydrofiele doeken
- 2x Extra grote Hydrofiele doeken (voor in het zwembad)
- Zwembroek
- Zwemluiers
- Zwemband
- 8x Spuugdoekjes
- Zonnebrand factor 50
- Pet/ Hoedje
- Zwitsal crème
- Zwitsal douche gel
- Zwitsal haargel
- Slaapzak (denk dat het veelte warm is, je weet het nooit)

Ik kreeg nog een handige tip mee. Verdeel de voeding en kleding van je baby over twee koffers. Als er een koffer verdwijnt, heb je toch altijd wat bij je. Wij hebben er voor gekozen om zoveel mogelijk mee te nemen zoals luiers en voeding. De luiers haal ik ook uit de verpakking en zal ik verdelen over de twee koffers. We gaan voor het eerst met een baby op vakantie. En heb geen zin dat ik naar iets op zoek moet in een 'vreemd' land. We gaan tenslotte all-in, dat betekend dat je zo weinig mogelijk wilt doen. Niks moet, alles mag en vooral samen genieten en luieren.

Wij hebben gekozen voor twee koffers van 20kg. En hebben per persoon 5kilo handbagage. En je mag naast je handbagage een luiertas er nog bij! Voor 8 dagen hebben we denk ik meer dan genoeg ruimte. 

Heb jij al vakantie ervaringen met een baby van 9 maanden? Volgende post zal zijn over mijn ervaring met de vliegreis en een baby van 9 maanden.

Wil je op de hoogte blijven, als ik een nieuwe blog bericht post? Like mijn Facebook pagina, en je zal altijd op de hoogte zijn. Voor de mensen die vakantie hebben en nog op vakantie gaan. Fijne vakantie!


Liefs,
mamaenmoos

Een middag naar de Geitenboerderij.

Een middagje naar De Geitenboerderij

Van de week zijn we samen met oma en opa een middagje naar de Geitenboerderij Ridammerhoeve geweest. Het is te vinden midden in het Amsterdamse bos. Zeker een aanrader om eens met je kleintje naar toe te gaan. Ik kon natuurlijk niet wachten om met Moos een kijkje te nemen. Vanaf 7 maanden heeft een baby voldoende gezichtsvermogen om gezichten en objecten te herkennen. Het is dan pas eigenlijk echt leuk om zo een uitje te gaan doen. Want kan dan ook dieren herkennen uit een boekje, dat jij hebt voorgelezen. Dit moet wel vaak herhaald zijn.

Ook jonger dan 7 maanden, kan je daar natuurlijk heen. Maar dan is het meer voor de ouders of oma en opa's. Die kunnen zich vermaken op het terras met een overheerlijke biologische appeltaart met slagroom en een kop koffie. 

Op 6 Oktober 1988 werd de  Geitenboerderij Ridammerhoeve officieel geopend. De insteek was toen om de mensen bewust te maken van de oorsprong van hun voedsel. En om de bezoeker een compleet beeld te geven van de biologische landbouw, werd er in de loop der jaren bijgebouwd en uitgebreid.

Op de geitenboerderij kun je verschillende dieren vinden. Zoals melkgeiten zeker wel 100 stuks, legkippen, kuikens, lammeren, pony's en koeien. De moestuin, met groenten voor het restaurant, maakt het plaatje compleet. Alle producten van de boerderij zijn in hun boerderijwinkel te koop. Dit gaat om verschillende soorten kaas, yoghurt, karnemelk, boter, yoka- drank en kwark. Zelfs het ijs is van geitenmelk gemaakt.

En voor de kinderen is er ook van alles te doen. Je kunt er ook terecht voor feesten en partijen. Ouder en kind mogen op de aangewezen plekken de geitenstallen in en bij de kippen. Je mag de geiten flesjes melk geven, voor 50 cent is er een flesje te koop. Ook mag je geitenbrokjes geven, voor 20cent heb je een handje vol. En natuurlijk aaien, knuffelen en heel veel (selfies) en foto's maken van de geit en jou kleintje. Wil je biologische eieren, dan kun je ze zelf gaan zoeken in de kippen stal. De gevonden eieren mag je in een eierdoos doen en afrekenen in het restaurant.

Ook is er een speeltuin waar de kinderen zich even helemaal kan uitrazen. Voor zowel de hele kleintjes en grotere kindjes. Wij hadden ons vermaakt. En vond het heel leuk om te zien, hoe Moos zich aan het vermaken was. Aan het begin was hij een beetje schrikkerig van de bewegingen van de geitjes. Maar was hier al snel weer aan gewend.  De dieren boekjes hebben wij uit de kast getrokken. Want niks leuker dan leuke dierengeluiden maken. En dat hij dieren gaat herkennen. Wij gaan snel weer die kant op. Er is een invalide met klein parkeerplaats in de buurt. En op loop afstand van nog geen 1 km een groter parkeerplaats. 

Liefs,

mamaenmoos

Shoplog: Limango, online- shop

Kennen jullie de online shop limango al? Het is aan mij de eer, om er iets over te mogen vertellen aan jullie. En ik kan al stiekem verklappen, dat de aanbiedingen om je oren vliegen!

De online shop is in 2007 opgericht in het zuid-Duitse München. Limango is inmiddels Europa's grootste online shop voor de gehele familie. En sinds 2011 is Limango ook actief in Nederland! Met het grote assortiment aan o.a. mode, schoenen, accessoires en speelgoed biedt limango alles wat een moeder en haar gezin nodig heeft. Zo kunnen de drukke moeders onder ons, even tussen alle chaos door online shoppen op de bank. En houd je nog meer tijd over voor jezelf en je kinderen.

Het doel van limango is om moeders iedere dag te verrassen met het aanbod. Hierbij staan de kwaliteit en goede prijzen voorop. Elke dag starten er nieuwe acties van topmerken voor zowel jou als ook voor de rest van je gezin. Of je nu aanstaande mama bent of al kinderen hebt die naar school gaan, bij Limango vindt elke mama wat zij zoekt.

Grote Nederlandse en internationale topmerken hebben inmiddels hun weg gevonden naar limango en deze komen dan ook regelmatig terug in het aanbod. Het aanbod omvat echter meer dan alleen deze grote Nederlandse en internationale topmerken. Veel klanten geven ook aan het erg leuk te vinden om nieuwe of kleine merken te ontdekken bij het shoppen. Door de variatie in het aanbod zul je dus altijd iets kunnen vinden. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor je familie.

Meld je dus aan bij limango als je op zoek bent naar grote Nederlandse of internationale topmerken, of juist pareltjes wilt vinden die je nergens anders tegenkomt! 

Liefs,

MamavanMoos

En we zijn bijna 9 maanden af..

Chaotische, vergeetachtigheid, prikkelbaar, moe en het allerergste haaruitval! Daar wil ik het graag even met jullie over hebben. Want hoort dit bij de negen maanden af? Zou dat betekenen dat wanneer Moos 9 maanden wordt, het eindelijk afgelopen zou zijn? Dat deze vette irritante vreselijke obstakels verdwijnen?! 

Ik schaam mij soms diep dat ik gewoon dingen niet onthoud! Ik vind het ook gewoon irritant, want komt gewoon ongeïnteresseerd over. Dat chaotische, het niet meer kunnen filteren in mijn hoofd. Dat ik het liefst vier dingen tegelijk wil doen. Ik moet dan even stil staan, en het even op een rijtje zetten wat ik eerst ga doen. "Hoort dit serieus bij de 9 maanden af?!" Ook dat overbezorgde gevoel, angst dat er iets met Moos gebeurd of met mij. Voor de geboorte van Moos was ik nooit bang voor wat dan ook. En nu slaat me de angst soms tegen het lijf. Alle horror verhalen op het nieuws, krijg daar gewoon de kriebels van. En dan die prikkelbaarheid, kan ik helaas niet echt beargumenteren. Hormonen die naar mijn hoofd stijgen en het opeens gloeiend warm krijg en het zweet mij uit breekt. Ik geef meestal mijn gewicht de schuld, want zit helaas nog steeds 15 kilo boven mijn starters gewicht vooraf de zwangerschap. Frustrerend, kan ik wel zeggen! Mijn garderobe is langzaam uitgebreid naar een maat en soms wel twee maten groter. Nee, ik schaam mij niet vind het gewoon vervelend. Ben nu gewoon een tikkeltje aan de stevige kant. Maar daar gaan we serieus aan werken. Alleen niet nu! Een vrouw moet wat te zeuren hebben toch, daar is zij tenslotte vrouw voor. 

En dan dat verschrikkelijk haar uitval. Als dit zo door gaat, ben ik volgend jaar kaal! Ik hoef maar even mijn handen door mijn haren te halen. Moet ik mij zorgen gaan maken, of gaat dit ook over? Als iemand mij dit kan vertellen, graag.

En als laatste die moeheid die toeslaat. Als ik dit zo opschrijf dan snap ik wel waar die vermoeidheid vandaan komt. Door dat het gewoon een grote chaos is in mijn hoofd. Van een dolle moeder die gewoon heel erg bewust bezig is met haar veranderingen in haar leven? Ik ben opzoek gegaan wat de 9 maanden af (ontzwangeren) na de zwangerschap nou precies inhoud. 

Op de site van 'MiniMe' werd er al een overzicht geschreven van de meest voorkomende klachten. Ik zet ze hieronder even op een rijtje met mijn antwoorden eronder.

- Moeheid, kan komen door een gebrek aan ijzer.

Ik ben al een paar weken begonnen met vitamine pillen van 'Royal Green' Multi Women. Kan nooit kwaad om extra vitamine in te nemen van a tot z. 

- Slaapproblemen (ondanks dat je moe bent)

Geen last van, eerder gewoon te weinig.

- Gestresst en gespannen zijn.

Ja, dit gevoel komt regelmatig voor meestal uit het niets. Of als het even erg druk is geweest.

- Moeilijke stoelgang.

Geen last van.

- Opvliegers die leiden tot duizeligheid en hoofdpijn.

Ja, opvliegers dat ik het dus enorm warm krijg. Soms een beetje met wazig zien. Geen hoofdpijn gelukkig.

-Haaruitval

Ja! En ik lees dat je hiervoor vitamine B12 voor kan gebruiken. Ik slik al een multi vitamine, maar ga deze er zeker gelijk bij halen!

- Vergeetachtigheid

Ja! Denk dat het ook grotendeels komt doordat mijn hoofd word overspoeld met Moos. Dit is niet heel gezond denk ik zelf. Haha..

- Depressie

Nee, zo groots wil ik het niet noemen. Meer even zoekende en oriënteren en mij zelf weer terug vinden.

- Schildklier problemen

Kan met de klachten van depressie overeenkomen. Contact huisarts hierover kan geen kwaad.

Mijn klachten komen dus wel overheen. En kan het benoemen onder het kopje 'ontzwangeren'. Dat is al een geruststelling minder, word dus niet gek. Het heeft dus de tijd nodig om te herstellen. Het is natuurlijk ook niet niks. Maar één ding is zeker, je krijgt er zoveel moois voor terug. 

Komt jou dit ook bekend voor, en ben je er ook zo mee bezig geweest? Of heb je het allemaal laten gebeuren. Ik ben erg benieuwd of het echt beter zal gaan. Of dat ik deze "klachten" eeuwig zal houden. Nou, ik heb nu nog een halve maand! En hang de vlag uit, als alles spontaan weg gaat. Haha.. Blijven dromen is niks mis mee. Natuurlijk moet ik zelf ook een beetje aan de slag. Ik merk nog niet veel van mijn multi vitamine. Het is dus nog even aankijken hoe dat loopt. Zijn er nog meer mama's die tegen al deze kwaaltjes aangelopen zijn? 

BewarenBewaren

Foodpost: Brocceli-Geitenkaas Quiche

Gewoon omdat ik alles kan posten wat ik leuk en lekker vind! Ik kreeg vanmiddag opeens een onwijze trek in quiche. Ik denk dat het wel in mijn top drie staat van favoriete maaltijden om thuis te maken! Mijn vriend is er niet heel dol op, maar soms eet hij gewoon even wat ik lekker vind. 

Er is even een lange periode geweest dat ik weinig tot niet heb gekookt. Gewoon helemaal geen puf en energie voor en totaal geen inspiratie. Zoals jullie weten werk ik onregelmatig, en mijn vriend dus ook. En is bijna nooit thuis, tijdens het avondeten. Dus het ligt altijd in mijn handen wat we gaan eten. Ik ben begonnen met koken uit kookboeken of gewoon van internet. Vanavond heb ik het recept van internet afgehaald van onze vriend Albert Heijn.

Voor Moos is het een ander verhaal. Voor hem heb ik elke avond een eigen gemaakte prakkie. Dezelfde avond nog gemaakt of uit de vriezer. Ik heb hier al eerder een post over geschreven, Moos zijn eerste groente hapje. Ik probeer elke avond samen aan tafel te eten. Is ook een stuk gezellig samen, dan apart. En zien eten doet eten...

Als mama even niet oplet, omdat zij een foto wilt maken. Zit Moos al met zijn handjes in het eten. Ik probeer hem nog tegen te houden, HaHa! 

Omdat ik soms uit een kookboek kook of opeens totaal zelf iets verzin word het een chaos in mijn hoofd. Ik wil dan alles tegelijk, wat natuurlijk helemaal niet kan. En elke dag weer wilt Moos precies dan ook aandacht. Terwijl hij helemaal niet meer op schoot wilt zitten en knuffelen met mama. Eerst zette ik Moos in een stoeltje de Bumbo op het aanrecht. Maar dat is niet meer veilig, hij moet en zal eruit klimmen alles op alles. Dus ik laat Moos op de grond met zijn speeltjes. Maar sinds kort kruipt hij mij dus achterna. En gaat nu tijdens koken aan mijn benen en voeten hangen. Ik moet dus nu goed opletten dat ik geen eten laat vallen op de grond of met water knoei of de oven! In de box wilt hij niet  en zet het dan op huilen. Ik kan dat niet, even laten huilen. Dus dat was gewoon opletten tijdens het koken. En uiteindelijk een stuk gezelliger,  en betrek hem zo bij het koken. Kiekeboe spelletjes zijn heel leuk hoor, tijdens het koken.

Zoals ik al eerder vertelde heb ik het recept van AH- Allerhande. Waarom dit recept mij zo aantrekt is, omdat de bodem van brood is. Normaal maak ik het namelijk van bladerdeeg. Dit wilde ik gelijk gaan uitproberen. Het is wel een lekker calorie bommetje! Dat is weer een ander onderwerp. Ik moet zeggen, het smaakten onwijs lekker! En zeker een aanrader om eens een keer te maken. Voor de bodem moest je hazelnoten gebruiken, ik heb cashewnoten gebruikt. Omdat ik de hazelnoten vergeten was te kopen en de cashewnoten nog in huis had. Ik ben geen echte kok, dus een noot is een noot. Hieronder het recept, en ik bedank AH!

Ingrediënten

• 50 g boter
• 6 sneetjes Allinson volkorenbrood
• 95 g hazelnoten
• 20 g platte peterselie (bakje)
• 5 eieren
• 2 rode uien
• 600 g broccoli
• 2 el olijfolie
• 125 ml slagroom
• 200 g zachte geitenkaas
• 2 tl gedroogde rozemarijn

Zet deze ingrediënten op mijn lijst

Keukenspullen

• keukenmachine
• quichevorm (Ø 26 cm)

Bereiden

stap voor stap koken

1. Verwarm de oven voor op 220 °C. Smelt de boter. Maal het brood, de noten en peterselieblaadjes fijn in de keukenmachine. Voeg 1 ei en de gesmolten boter toe en meng nog kort in de keukenmachine. Bedek de gehele quichevorm met het mengsel en bak ca. 10 min. in de oven.
2. Snijd ondertussen de uien in halve ringen en de broccoli in roosjes. Verhit de olie in een koekenpan en bak de ui 2 min. Kook de broccoli 4 min. Giet af, spoel onder koud stromend water en laat uitlekken. Schep de broccoli in de quichevorm.
3. Meng in een kom de room met de rest van de eieren. Verkruimel de kaas erboven. Voeg de rozemarijn, de ui met de olie, peper en eventueel zout toe. Schenk over de broccoli. Bak de quiche onder in de oven in ca. 30 min. gaar. Dek de quiche halverwege de baktijd af met aluminiumfolie als hij te donker wordt.

Bewaartip:

Je kunt de quiche 1 dag van tevoren bereiden. Laat afkoelen, bewaar afgedekt in de koelkast. Warm in ca. 20 min. op in de oven op 200 °C.