Daaaaaag, uitslapen ik zeg je bij deze gedag!

Weer iets nieuws wat er bij "mama zijn" erbij hoort, chronische slaap tekort. Wanneer rust jij als mama nou een keer uit? Ik heb het gevoel dat ik chronische moe word. =) Niet meer eindeloos in mijn bed blijven liggen. Het is gewoon elke avond niet later dan 22:00uur naar bed. En als je toch later gaat. Baal ik de volgende ochtend dat ik niet eerder naar bed bent gegaan.
En de avonden dat je eindelijk weer een wijntje of teveel drinkt. Baal je de volgende ochtend, als de biologische wekker om 07:00uur weer gaat. En dan wel probeert te snoozen tot 07:30uur door gewoon niet te reageren. Maar toch uiteindelijk maar opstaat om dat lieve ondeugende glimlachje weer te ontmoeten. En weer de dag samen te mogen beginnen.

Ik werk maar drie dagen, je zou denken deze dame mag niet zeuren. En ook zo dankbaar dat ik niet meer hoef te werken. Maar ik werk dus in het ziekenhuis met onregelmatige tijden. Na drie nachtdiensten, denk ik altijd dat ik wel na de laatste nacht overdag kan door halen. Omdat ik ondanks zo moe te voelen, toch wel bij hem wil zijn. Maar eigenlijk toch wel uitkijk naar zijn ochtend en middag slaapje. Zodat ik ook even mij ogen kan sluiten. En dan heb ik ook nog de avonddiensten, waar je vaak heen en weer rent om iedereen de juiste zorg te geven. En dat mijn volgende ochtend echt weer begint met een poepluier. Mijn lieve vriend geeft elke ochtend een kus en zegt gedag. Die gluiperd glipt er toch elke keer weer even tussen uit. En als ik een dagdienst heb gehad met alle gekkigheid. Kom ik net op tijd thuis om zijn hapje gouw klaar te maken en iets voor mijzelf? Ja, ik heb net pech dat ik een partner heb die ook onregelmatig werkt.

Ik vond toevallig een leuke blogbericht; 14 Tips voor slapeloze moeders. Voor moeders die slechter slapen dan hun baby. Zeker de moeite waard, om een kijkje te nemen.

Mama zijn is gewoon heel cool en wij doen het wel allemaal eventjes. Ondanks de weinige slaap, altijd power hebben om een super mama te zijn! Daaaag uitslapen, hierbij zeg ik tot ziens! En wie weet komen we elkaar nog eens tegen...